'Vrijwilligerswerk en bestuurswerk in het bijzonder is me met de paplepel ingegoten.

Sinds 1997 woon ik Groningen. Eerst ben ik vier jaar penningmeester geweest van een kerkgenootschap, later was ik penningmeester bij een galerie.

Wijkwerk kwam op mijn pad nadat ik begon te schrijven voor de wijkkrant van De Hunze. De bewonersorganisatie was op zoek naar versterking en zo werd ik secretaris.

In 2017 verhuisden we naar Vinkhuizen. Hoewel ik na vier jaar secretarisschap het eigenlijk wel een tijdje genoeg vond, bleek in Vinkhuizen een nog groter gebrek aan bestuurders te zijn. De secretaris van de bewonersorganisatie woonde al drie jaar in Beijum. Zo werd ik opnieuw secretaris in 2018.

Bestuurder zijn van een bewonersorganisatie is vooral nuttig werk; leuk is het niet altijd. Je krijgt te maken met ruzies, boze buurtgenoten en soms lastige en taaie overheidsinstanties. Je stem laten horen namens de bewoners om de leefbaarheid van de wijk te groten is echter heel belangrijk: als je niet meepraat, wordt er voor jou besloten.

In 2018 begon ik als vrijwilliger bij Groningen-schoon-dankzij-mij, het ‘stille krachten’-project van de gemeente Groningen. Elke zaterdag ruim ik een vuilniszak zwerfvuil in de buurt op, want helaas ligt er nogal wat. Zo maak ik de wijk een klein beetje schoner. Daar heb ik baat bij, maar anderen ook. Een nette woonomgeving is immers een prettiger woonomgeving.'

Een verhaaltje van een wijkbewoner, Vinkhuizen b(l)oeit en verrast.